Kryzys – słowo, które na dobre zagościło w naszym codziennym języku i paraliżuje wszelkie działania, nie tylko społeczne. Na kryzysowym albumie opowiadamy o różnych jego odsłonach: gospodarczej, politycznej, moralnej, osobistej. I choć wydaje się, że kryzysy przychodzą i odchodzą, to czytając teksty poetów sprzed niemal stu lat, coraz trudniej uwierzyć, że opuszczą nas całkowicie. Ukojenie przynoszą jedynie sztuka i muzyka, które możemy przeżywać wspólnie. Zróbmy to razem! Kryzys to niedobory, zatem ascetyczna w środki są piosenki, które stworzyliśmy. Każda z nich zawiera współbrzmienie tylko 4 instrumentów oraz głosów. Wszystko po to, by jeszcze lepiej usłyszeć słowa i poczuć rozwibrowanie dźwięków – dokładnie tak, jak wykoncypowaliśmy to sobie na jednym z krakowskich podwórek pewnego przedwiośnia 1933 roku.