Archiwum

Archiwum wystaw, wydarzeń, koncertów...

"Demonstracja psychedeliczna" - malarstwo Tadeusza Wolańskiego

 

 

Patrząc na najnowsze obrazy Tadeusza Wolańskiego to pierwsze określenie przychodzące mi na myśl to słowo ?erotyzm?. Mimo, że forma obrazów nie nawiązuje bezpośrednio do widocznych stref erogennych ludzkiego ciała to i tak jej ostateczny wyraz jest erotyczny.

Natomiast styl tych obrazów polegający na przesadnym rozbudowywaniu kształtów, ich deformacja i celowe dysonanse kolorystyczne przekraczające obserwacją realny świat można by było zdefiniować, jako ekspresjonizm. Znamy przykłady nieco podobnej sztuki np. niezwykle erotyczne, ekspresjonistyczne malarstwo Egona Schiele. U Schielego forma jest dramatycznie realistyczna, ponura i smutna. Tadeusz Wolański w swoim malarstwie epatuje erotyzmem, ale z niezwykłą radością życia. Jego erotyzm to tylko środek służący do przekazania prawd głębszych uniwersalnych mających odbiorcę optymistycznie nastrajać. Każe widzowi wyobrażać sobie ludzkie ciało, którego dokładnie nie pokazuje jest to bardziej sugestia niż próba odwzorowania. Sugeruje erotyczne zmagania, ale ich bezpośrednio nie pokazuje. Nie każe skupiać się na szczegółach anatomicznych, które są tutaj ledwie zaznaczone. Widzowie mają się domyślać symboliki erotycznej, której forma przez przeróżne modyfikacje ma rozbudzać ich wyobraźnię. A wszystko to jest emanacją radości życia, które autor kocha i w harmonii konsumuje. Można dojrzeć tu falstaffowskie poczucie humoru, które Tadeuszowi Wolańskiemu towarzyszy zawsze. Ta jego skłonność obracania wszystkiego w żart szczególnie jest widoczna, gdy czyta się tytuły obrazów. Np. ?Radosna perystatyka francuskiego koguta? czy ?Perwersyjne emocje rewolucjonisty?.

Próbując przeanalizować głębiej formę obrazów Tadeusza Wolańskiego narzuca się określenie ?ruchliwość formy?. Jest to moim zdaniem zasadnicze określenie, które należy przypisać sztuce Tadeusza Wolańskiego a określenie to jest klamrą spinającą całą jego twórczość. W jego sztuce forma to wciąż atakujące się nawzajem rozedrgane sekwencje płaszczyzny obrazu, w których agresywność koloru to rozedrganie pogłębia. Jest tam wszystko i elementy budowania przestrzeni i podkreślenie płaskości pewnych elementów obrazu. Linia wydobywająca ostro określone kształty wzmożona kontrastem kolorystycznym i rozedrganie poprowadzona. Wybitnie podkreślona figuracja i defiguracja a także kompletna abstrakcja o proweniencji ekspresjonistycznej. Nie można tych obrazów zignorować, mimo, że w sztuce współczesnej funkcjonuje niewyobrażalna ilość artefaktów. Obrazy Tadeusza Wolańskiego są prawdziwie malarskie tak jak malarstwo pojmować się powinno. Jedno jest absolutnie pewne jest to sztuka w pełni oryginalna naznaczona wspaniałą osobowością artysty. Jest to twórczość wybitna.

Andrzej Nawrot


Wernisaż wystawy: 19 grudnia 2014 r., godz. 18


..............................